Mede onder impuls van Vlavrij zijn we ten tweeden male gaan betogen voor het gebouw van de Parti Socialiste. Om duidelijk te maken dat de toestand in Brussel zeer ernstig is, en dat we alarm willen slaan, hebben we onze ontleding van de problematiek op grote borden verduidelijkt, zodat de omstaanders en de pers wisten van de dringendheid om in te grijpen en de financiën op orde te brengen.
En het houdt niet op: de overloopster van de MR Latifa Ait-Baala vervoegt de rangen van de socialist Ahmed Laaouej,wat de kansen op een linkse formatie al waarschijnlijker zou maken. Dit doet geen afbreuk aan de idee dat de Vlaamse formaties in Brussel onder elkaar uitmaken wie in de Brusselse regering zal stappen, wat het heerschap Laaouey niet wil.
Op de achtergrond is er de ondraaglijke schuldenlast als vrucht van het Brussels socialistisch beleid, die als een molensteen rond de nek wordt meegezeuld. En waar de onverantwoordelijke houding van de Brusselse francofone socialistische desperados de zaken vergiftigt. Hoe dieper men hierin verzinkt zijn speculaties rond linkse scenarios in volle ontwikkeling en de reconductie van vorige regeringssamenstellingen een somber en dom vooruitzicht.
Ondertussen kijken we toe op de pogingen van de minister van binnenlandse zaken Bernard Quintin om de drijfstangen van de federale regering op te eisen, en tegen de wil van menig burgemeester in het Brussels gewest aldaar een en dezelfde poltiezone te creëren We juichen deze optie toe, want de criminaliteitsbestrijding kan er alleen maar worden door bevorderd.
Alleen weten we dat Brussel bestuurlijk nog veel meer tot inzicht moet komen dat de hinderlijke opdeling in 19 gemeenten gewoon achterlijke onzin is, en plaats moet maken voor een moderne economische en sociale structuur. Financiëel is de stad een vogel voor de kat. De gegroeide put is ten nadele van de Vlamingen, omdat stilaan duidelijk wordt dat de Brusselaars vrij geïsoleerd staan om de enorme schuldput te delgen.
De enige oplossing zal erin bestaan dat Vlaanderen niet zomaar de putten vult, maar om erger te voorkomen het scalpel van de curatele hanteert en na een institutioneel voorakkoord Brussel terug opneemt in Vlaanderen, zoals het eeuwen geleden zich is gaan afzonderen en nu van een kale reis teruggekeerd is. Brussel wordt dan opnieuw een Vlaamse stad, met taalfaciliteiten voor Franstaligen. ”Niet haalbaar!” zegt de goegemeente. ”Wel degelijk, mits een globale benadering en een budgettaire orthodoxie.

Patrick Proot
ai. Voorzitter Vlavrij