Zondag met het VLAKO-team in Noordpeene om de slag van 1677 te herdenken.

Verdekke, waar ligt dat en zooo lang geleden?! Deze herdenkingsdag wordt jaarlijks georganiseerd door #EUVO (Europa der Volkeren), zoals wij, ook lid van het #OVV (Overlegcomité van de Vlaamse Verenigingen).

Waarover gaat het? In 1677 wou Frankrijk haar ‘levensruimte’ uitbreiden en wou in het Noordwesten, de streek rond Sint-Omaars, een mooi zacht glooiend vruchtbaar stuk grond, inlijven. (Net alsof ik het heb over WOII of Rusland-Oekraïne ’22) .Ik blijf bij de les, maar, daar waar in Oekraïne vandaag de woede woedt en bloed zal boeten doet, daar waar in Frankrijk een splinterbom als een splijtzwam vandaag! misschien tot ontploffing komt en Europa de das omdoet, stonden wij gisteren even stil en herdachten de roemloze nederlaag, na 5 jaar oorlog, van de Hollanders van de Verenigde Provincies. Maar veel meer dan een gezonde grote brok grond, ontnamen zij een deel van de West-Vlaamsche bevolking. En gisteren was veel meer dan gewoon nostalgie, heimwee naar moeders taal, het schuune West-Vlomsch, dat alleen nog door de nestors wordt gesproken en men her en der tracht door te geven. In de ogen van die ‘overlevenden’ trillen blikken naar het zoete verleden. Het zijn nu Fransen en hun typisch dialect verdwijnt dra in het museum. Zondag was veeleer een dag van droevige symboliek, die ons eraan herinnert dat men geen volkeren kan verscheuren omwille van machtshonger van een of andere kliek. Gisteren leerde ons opnieuw dat de geschiedenis zich herhaalt en bepaalde lui maar weinig leren uit haar fouten.

Daarom droegen wij het Vlaamse en het VLAKO vaandel hoog, en zullen wij over net 1 maand onze eerste Zondagmars organiseren willen Vlaanderen, Stap je Vrij. Op 22 mei wandelen wij dan van Dessel over Mol naar Geel. Want net zo min als je een volk kan verscheuren, kan je twee verschillende democratieën lijmen. Dat volk wil vrijheid en zelf beslissen over zijn eigen lot.

Fijne zondag! Het VLAKO-Team, meer dan ooit!

filmpje