9 maart en het is mooi weer: een bonte menigte verzamelt zich voor de imposante ingang van de Lotto-Arena in Antwerpen, het Vlaamse Shanghai. VNZ kleurt de ingang met zijn karakteristieke dieproze tint om de toestromende massa te overtuigen dat een nauwe samenhang van Vlaamse zorg en kwalitatieve administratieve begeleiding de enige juiste keuze is. VVB beklemtoont dat de Vlaamse politieke wereld soms gulden sporen in de flank moet voelen om de kwalificatie “goed bezig” op te vijzelen naar “excelleren”

iIedereen is in een opperbeste stemming en er vindt een drukke uitwisseling van groeten en gedachten plaats bij het opmerken van vrienden en bekenden. De deuren van de indrukwekkende Lotto-Arena worden dan geopend zodat iedereen zijn voorziene plaats kan opzoeken. Menig “blok” in de tribunes is al snel volledig bezet en het feest kan starten met het ingetogen “Gebed voor het vaderland”.

In een vlammende toespraak schetst Bart Fierens aansluitend de politieke toestand. Het is merkwaardig hoe Barts voelsprieten de sfeer in de zaal aanvoelen en hij de aanwezigen weet te boeien door daar op in te spelen. Elk woord van Bart wordt gulzig opgedronken door de ganse menigte, en op gezette tijden worden zijn uitspraken door de toehoorders toegejuicht en onderstreept met applaus.

Hij legt de vinger op de zere plek van de huidige politieke toestand: Vlaanderen neemt federaal en gewestelijk sleutelposities in,  waarbij enorme verantwoordelijkheden worden opgenomen om de belangen van de Vlamingen te beschermen. Het kan deze machtsposities echter niet verzilveren door de diverse grondwetsprocedures die ondemocratisch elke grondwetswijziging blokkeren. Daarnaast schetst Bart ook de toestand in het Brusselse gewest: de onverdraagzame en onverdraaglijke blokkering van de Brusselse regeringsvorming door de manifeste onwil van de Franstaligen die de – zelfs grondwettelijk voorziene – autonomie van de Nederlandstaligen bij het bepalen van de democratisch verkozen vertegenwoordiging van de Vlamingen weigeren toe te passen; de totaal achterhaalde Brusselse structuren die rechtstreeks leiden naar het faillissement van Brussel; de taaltoestanden in de Brusselse ziekenhuizen en in de diensten van de Mobiele Urgentiegroep, die de zorg soms tot het niveau van diergeneeskunde laten zakken; de respectloze houding van publieke diensten zoals de N.M.B.S. die durven uitgaan van een tweetalig Vlaanderen inzonderheid in Vlaams-Brabant. Begrijpelijk dat de zaal op deze toestanden reageert met een herhaald “België Barst !”

Met deze toespraak is de zaal op temperatuur gebracht en de samenzang en optredens volgen elkaar in een snel tempo op: de jeugdmuziekkapel van het VNJ, het Huys Arts Multiteam, de ANZ-jongeren, Saxtravangaza, Scaldis en een enthousiasmerende Bart Kaëll brengen de zaal in vervoering, vooral met de voltreffer “De Marie-Louise” waarbij meer dan honderd enthousiastelingen – tot de ministerpresident toe – zich zittend aandienen om dit schip “nooit te laten vergaan”.

Na het weerklinken van de Nationale liederen wordt ook de datum van het volgende Zangfeest bekend gemaakt: allen op het appèl op 15 maart 2026!