Op 30 september 2023 greep in Lier een symposium plaats op een echt iconische plaats: de Vredeberg te Lier : daar waar Willem I , als koning der Nederlanden de eerste officiële Nederlandstalige school , het atheneum van Lier boven de doopvont had gehouden. Gezien het thema van het symposium kon men zich geen betere locatie indenken. Een goed bemande professionele ontvangst, een verzorgde documentatiemap , een straffe koffie met een Liers vlaaike: het was duidelijke dat de organiserende instantie, de Vlaamse volksbeweging niets te kort komt.
Na een kortere inleiding van de burgemeester Rik Verwaest over de belangrijke betekenis van Lier voor de Vlaamse strijd met haar zonen Bergman, Willems en David was het de beurt aan Bernard Daelemans , voorzitter van het Vlaams Komitee voor Brussel die uitstekend was geplaatst om de cruciale plaats van het Nederlandstalig Onderwijs in Brussel onder de loupe te nemen. In 1830 was Brussel nog een Nederlandstalige stad , met een franstalige upper-upper class In 2023 is Brussel een cosmopolitische stad die door inlandse en buitenlandse migratie is overspoeld. Minder dan 50% is inmiddels franstalig, het nederlandstalige deel wordt geraamd op 15 % en het Engels werd een concurrerende factor. De bestaande taalwetten worden door de franstalige usurpatoren aan hun laars gelapt, de rechtsinstanties grijpen laattijdig en onvoldoende daadkrachtig in , maar het Nederlandstalig onderwijs neemt 25 % van de leerlingen op, wat als gevolg heeft dat er scholen zijn met in meerderheid anderstalige leerlingen. Dit heeft een enorme druk door de acculturatienoodzaak op de Vlaamse leraren voor gevolg , waardoor het verloop soms toeneemt wat secundaire druk doet ontstaan.Bernard Daelemans schrijft het Nederlandstalig onderwijs een cruciale rol toe, en focust meer op haar ontwikkeling dan op de taalwetgeving , die onvoldoende of helemaal niet gerespecteerd wordt.
Maar toen Professor Wouter Duyck in de namiddag aan het woord kwam werd het pas echt spannend, zeker voor steller dezes, die stilaan schools onderricht moest hebben gevolgd in de tijd “dat de dieren nog spraken”.

Ik werd onwillekeurig gekatapulteerd naar het jaar 1961 , bij de gevreesde Meester Van Hove, die via onbetwiste tuchtiging de klas domineerde , en niet aarzelde dit te beklemtonen door een kwade tik op de vingers, en als dat niet voldeed een letterlijke “bolwassing”. Neen , geen water-boarding , maar het kapsel na deze praktijk had een desastreuze gedaanteverwisseling meegemaakt , en de rode kop van de eigenaar wees op een tuchtiging van formaat. Nooik heb ik geweten dat ouders hierover kwamen klagen. De leerling stond onderaan in de rangorde , daarboven de ouders, daarboven de letterlike meester in de klas geassisteerd door een directie die van orde en tucht het waarmerk van de school maakte.
Elk trimester liet het bord van de meester een horizontale krijtlijn zien die van uiterst links doorliep naar uiterst rechts , en vervolgens ingedeeld werd volgens de uitslag van de punten op het rapport , enkele dagen voor dit gevreesde boekje aan de leerling werd overhandigd, met de mare dat met knikkende knieën of anderszins dit stuk moest worden ondertekend tenminste door vader.
Er liep ook een lijn vertikaal in het rood, op circa een vijfde voor het einde van de horizontale lijn.
En verder plaatste de meester letters op de lijn die overeen kwamen met de initialen van de familienamen van de leerlingen. Op deze wijze konden alle leerlingen perfect de plaats onderscheiden die zijn volgens de punten op hun rapport hadden bereikt. Er waren 3 gasten die apart waren genoteerd, dan een subgroep van een zevental , vervolgens een peleton van 15 dicht bijeen, en dan de initialen van de 5 achter de valbijl van de rode lijn. En zo, beste millenials wist iedereen zijn intrinsieke waarde , ongeacht of hij veel of weinig zijn broek op de schoolbanken had versleten. Recht voor de raap , en opvoedkundig verantwoord !

Professor Duyck schudt me wakker uit deze mijmering en we schijven opnieuw 2023.
Hij schetst een wereld van absolute verandering. En zoals we weten : niet alle verandering is verbetering en soms komt het besef daarvan ook voor zogenaamde professionals veel te laat.
We vertellen hierna verder…….